ثناجونثناجون، تا این لحظه: 12 سال و 11 ماه و 15 روز سن داره

نى نى عسلك

از کارگاه های مادر وکودکت!

1393/7/10 18:44
نویسنده : ماماني
1,254 بازدید
اشتراک گذاری

خندونک(ده شگفتی) اسم اخرین کارگاه مادر و کودکی بود که دوتایی باهم رفتیم.

هر جلسه یک کار خاص انجام می دادی در کنار من!و خیلی خیلی کلاستو دوست داری!یه کلاس فوق العاده جذاب و پرشور ونشاط!آرام

 

جلسه اول موضوع کار رنگ وچسب بود.

مراحل كار رو روى تصاوير نشون دادم.

                  

 

 

                 

 

 

                   

 

 

                    

و تابلوى هر كدوم از بچه ها!محبت

 

                     

 

عشق من هم به تابلو خودش اشاره می کنه!بوس

                   

 

جلسه دوم روی صداهای مختلف کار کردیم و داخل قوطی های مختلف مواد متفاوت با صدای خاص خودشون بود که بچه ها تکون می دادند و  روی صدای قوطی تمرکز می کردند.

                  

بعد هم یک ماسک ساختیم با سی دی شکسته ای که هر بچه ای با ابتکار خودش اون رو تبدیل به ماسک می کنه!

 

                   

 

این هم ماسک عروسک نانازم!بغل

                      

 

 

                   

این جلسه دوخت ودوز بود!

                    

 

با کمک مامانی سعی می کردی دورتادور یک عروسک پارچه ای رو کوک بزنی و بعدش توش رو با پنبه پر کنی.

                   

 

 

                  

 

و نقاشی در مقیاس بزرگ و انواع قلموها !

اول هم روی کاغذ نقاشی خوابیدی تا دورتادورت رو مامان کادر بکشه!دلخور

                    

حالا هم خودتو داری رنگ می کنی!

                     

 

 

                   

 

 

                   

و نهایت ماجرا!

                    

 

در این جلسه قرار شد که یک مجسمه چوبی از خودت درست کنی!

دورتادور صورت خودت رو در عکسهایی که در حین کارهای قبلی ازت انداخته بودند با قیچی می بریدی و روی چوب می چسبوندی!

                   

 

 

                   

 

 

                    

این هم کار هنری ثنا جون من!

                    

کار اشپزی!

                     

بخور بخوری بود !!!!!!!

                    

و محصول نهایی!

                   

و دختر عاشق هويج من .بزرگترين هويج ممكن رو انتخاب كرده بودى!

                  

و با انگشت های کوچولوت داری سنجاق سینه درست می کنی قشنگم!

                   

 

                               

و جلسه چاپ!همراه با برگ ريزان پاييزى!

                   

و جلسه اخر خانوادگى برگزار شد!هر خانواده يك تابلو ايستاده داشت كه مى تونست نقاشي كنه و خب نربان هم براى دسترسى همه اعضاى خانواده به بالاترين نقطه بوم لازم بود!

                

دستهاى ثناجون بر روى نردبان در كنار دستهاى بابا نقاشى مى كنه!بغل

                 

و نقاشي زيبا وجذاب ساره جون در قسمتى از بوم!تشویق

                   

و حسن ختام كارگاه صندلى بازى خانوادگى بود!!!كه رسم اين بازى بر خلاف رسوم متداول اين بود كه بايد همه شركت كنندگان خودشون رو روى صندلى هايى كه دائما از تعدادشون كم ميشد جا مى دادندخندونک!!! و طبيعتا بايد همه روى سر وكله هم مى نشستند تا همه روى تعداد اندك صندلى ها جا بشونددلخور! اقايون و خانها پنج نفر و شش نفر روى پاهاى هم مي نشستند البته با ملاحظه مسائل شرعيه!! و اين وسط شليك خنده بود كه مرتب به گوش ميرسيدچشمک !

                 

ثنا كوچولوى ما كه خطر رو حس كرده بود و احتمال از دست دادن صندلى اش رو ميداد ترجيح دادى كه صندليت رو با خودت اين ور و اون ور ببرى تا مبادا كسى فكر سوئى به ذهنش بياد و بخواد صندليت رو از گردونه مسابقه حذف كنهخندونک!!!و اين گونه بود كه....

                                      

تا اخر مسابقه و توى اون گير ودار شما خوشگل خانوم يه جاى راحت واسه ى خودت داشتى و فارغ از تقلاى همگان براى پيدا كردن جايى روى پاى يك نفر ديگه،خنده

                          

بهارجون مربى مهربون كارگاههامحبت

                       

 

و عكسى خانوادگى!

             

پسندها (4)

نظرات (4)

مامان دینا
28 اسفند 93 22:24
وااای چقدر پر هیجان و جالب واقعا چنین کارگاهایی برای کوچولوهای ما لازمه و ای کاش تو شهرستانها هم چنین جاهایی بود
لعیا
6 فروردین 94 0:24
ایشالله که مشکلاتت حل میشه عزیزم.قوربون خودتو دخترات.سال نوتم مبارک
بهار
17 اردیبهشت 94 14:46
سلام خيلي عالي بود ان شاالله هميشه شاد باشين . ميشه بپرسم اسم كارگاه چيه و كجاست؟
ماماني
پاسخ
ممنونم . ده شگفتى در موسسه بادبادك.
مریم
11 خرداد 94 12:21
به نظر شما این کلاسا واقعا تاثیر داره...چه تاثیری؟ معذرت میخوام قصد جسارت ندارم ولی...ادم که از دور نگاه میکنه...چیزی نمیبینه که به این نتیجه برسه الان این بچه ها خیلی خاص شدن.. ادم فکر میکنه انگار طرف پولشو دور ریخته شما خودت نظرت چیه؟
ماماني
پاسخ
نظر من يه كم با شما متفاوته!مسئله اين نيست كه بچه ها يه ادم خاص بشن...درواقع مثل قطعات يك پازل ميمونن كه هر قطعه براى رسيدن به هدف كه تكميل تصوير هست بايد باشه...هر كدوم از اين كلاسها هم يك جنبه وجودى رو در بچه بيدار و هوشيار ميكنه حتى اگه كمكش ناچيز باشه باز هم تاثيرات بعدى كه مى ذاره شگرفه... و إينو معمولا مادر كه در همه جا همراه بچه است بهتر متوجه ميشه تا اطرافيان حتى پدر!ولى نكته خيلى خيلى مهم انتخاب صحيح ،بجا وبه موقع، نظارت كامل اين كلاسهاست... كه من روش ،تاكيد موكد دارم...
niniweblog
تمامی حقوق این صفحه محفوظ و متعلق به نى نى عسلك می باشد